همیشه بلند بلند فکر کردن رو دوست داشتم. از دفترای خاطرات بچگی و دست نوشته های نامرتب روزانه گرفته تا یه گوشه ی دیگه تو بلاگ فا، همش دنبال یه جایی بودم برای "حرف نوشتن" ؛ و این جا یکی دیگه از همون جاهاست؛ جایی برای بلند بلند فکر کردن، بلند بلند احساس کردن، جایی برای بلند بلند زندگی کردن...
پدری با پسری گفت به قهر, که تو آدم نشوی جان پدر... مشاعره ۸
-
پدری با پسری گفت به قهر که تو آدم نشوی جان پدر حیف از آن عمر که ای بی سروپا
در پی تربیتت کردم سر دل فرزند از این حرف شکست بی خبر از پدرش کرد سفر رنج
بسیار ...
هیچ نظری موجود نیست:
نظرات جدید مجاز نیستند.